می‌توانید یک حرکت افقی را با چرخاندن سر دوربین دنبال نمایید . اما این اشکال وجود دارد که در پایان حرکت پان ،‌ ممکن است پیشتر از نقطه‌ای که باید درآنجا توقف می‌کردید،‌رفته باشید . تعقیب موضوع با دوربین به جلو یا عقب به نظر ساده می‌آید. البته روشهای دیگری هم هست . مثلا در آغاز حرکت ، می‌توانید به نقطه دید دوربین دیگری که با فاصله ،‌در محل مناسب دیگری مستقر شده ،‌ برش دهید . این دوربین ،‌رسیدن بازیگر را تا جلوی خود نظاره خواهد کرد .
باید بدانیم که اگر حرکت مستقیم سوژه به سوی دوربین ثابت ،‌ مناسب و با منطق و اصول همراه نباشد، غیر طبیعی و تصنعی به نظر خواهد رسید.
تغییرات نقطه دید دوربین
هنگام طراحی عمل دوربین ،‌کارگردان)) همیشه باید موظف باشد که حرکات دوربین)) به طور کامل نرم ،‌آرام و قابل اطمینان صورت گیرد. دوربین ، در حالی که نمای انتخاب شده را در قاب تصویر خود دارد ،‌ می‌تواند به طور غیر محسوس به سوژه نزدیکتر شود و به اصطلاح بخزدعمل زوم کردن آرام لنز ،‌ بسیار راحت‌تر از حرکت دوربین به جلو یا عقب است و شاید هم جایگزین مناسبی برای حرکت دوربین باشد . عقب کشیدن دوربین ،‌نیازمند مهارت تصویربردار است و باید بسیار مواظب بود که هنگام عقب کشیدن دوربین و بازتر شدن میدان دید لنز ، اشیای ناخواسته نزدیک به سوژه اصلی ،‌ درقاب تصویر دیده نشوند . بویژه زمانی که سوژه خود متحرک است ، چرخیدن به دورآن ( arching ) نیازمند تمرین بسیار است.
به خاطر داشته باشید که وقتی دوربین و سوژه ،‌هر دو در حرکتند ،‌همکاری و همراهی بسیار نزدیک این دو ،‌ ضروری و اساسی است . بنابراین ، برای مثال ،‌سرعت راه رفتن بازیگر در زمان تمرین با دوربین ،‌باید با حرکت دوربین متناسب باشد.
_شرح تصویر
1- سمت حرکت : عبور از صحنه الف) بسرعت در عرض صحنه (‌عمود بر محور دوربین) ب) به شکل مورب و مایل ج) حرکت از انتهای صحنه و مستقیم به سوی دوربین ( منطبق بر محور دوربین) که تا حدودی بیشتر طول خواهد کشید وممکن است خسته کننده به نظر برسد.
2- زوایای مایل: حرکت بین سوژه‌های با فاصله زیاد را ،‌می‌توان با حرکات مایل نسبت به محور دوربین پوشش مناسب داد.
3- از گرفتن تصاویر ناقص ( سر از تن جدا شده یا ..) بپرهیزید: تصویربرداران را از بلند شون یا نشستن بازیگرانتان آگاه سازید . در مورد ارائه تصاویر و آثار عجیب و غریب و باورنکردنی وخیالی آنها را راهنمایی کنید.